خداوند کریم در سحرگاه سالروز ولادت کریمه اهل بیت حضرت فاطمه معصومه سلام‌الله‌علیها به این مسکین، توفیق زیارت مزار شریف سردار دل‌ها حاج قاسم سلیمانی را عنایت کرد.
خداوند کریم در سحرگاه سالروز ولادت کریمه اهل بیت حضرت فاطمه معصومه سلام‌الله‌علیها به این مسکین، توفیق زیارت مزار شریف سردار دل‌ها حاج قاسم سلیمانی را عنایت کرد.
تنها و تنها با او نجوا و درد دل کردم و از درد دردمندان و نجوای بینوایان و شکم‌های گرسنه فقیران و غربت و تنهایی ولایتمداران واقعی سخن راندم.
فرمود: می‌دانم و می‌نالم؛ می‌بینم و می‌سازم؛ می‌شنوم و می‌سوزم؛
گفتم: چه را می‌بینی و می‌شنوی؟
فرمود: ولایتی‌های بی‌ولایت را، عدالتی‌های ظالم را، مردم‌داران بی‌مردم را، مجاهدان بی‌جهاد را، مدیران بی‌تدبیر را،
اینها هر روز قاسم را مثله می‌کنند و هر روز می‌سوزانند و هر روز می‌کشند؛ چون هر روز مقاومت و عدالت و ولایت را مثله می‌کنند و می‌سوزانند.
گفتم: حاج قاسم عزیز تکلیف چیست؟
گفت: الصبر و الجهاد
گفتم: سردار دل‌ها! تو که مدرسه و دانشگاه نرفتی چگونه سلوک کردی و تعالی یافتی و واصل شدی؟ این همه شجاعت و رشادت و مقاومت و جهاد و ولایتمداری و محبت و مردم داری و صبوری را چگونه در جان مخلصت ساختی؟ نفس مطمئنه‌ات بعد از شهادت به طور عجیبی سریان هستی‌شناختی یافته و معرفت سالکان را متحول گشته؛ بگو بدانم چگونه؟
گفت: این مطالب گفتنی و خواندنی نیست؛ عمل کردنی است.
گفتم: چه چیزی عمل کردنی است و چگونه باید اهل سلوک و وصول شد؟
فرمود: صلاه اللیل و اطعام الفقیر.
پرسیدم: راه ماندگاری و استقرار در طریقت چیست و چه باید کرد تا متزلزل نشد؟
گفت: ولایتمداری اهل بیت علیهم السلام به ویژه با امام حسین علیه السلام و امام عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف.
گفتم: خیلی‌ها مدعی ولایتمداری‌اند اما در واقع بی‌ولایت‌اند؟
گفت: چون ولایتمداری طریق خودش را دارد.
گفتم: طریقش چیست؟
فرمود: البکاء و الاطاعه عن نائبه علیه السلام و لاغیر.
بدون نظر